กรรเชียง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ក្រជីង (กฺรชีง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กัน-เชียง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gan-chiiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | kan-chiang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kan˧.t͡ɕʰia̯ŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กรรเชียง
- เครื่องพุ้ยน้ำให้เรือเคลื่อนไป รูปคล้ายแจวแต่ไม่มีหมวกแจว พาดกับหูกรรเชียงบนหลักที่อยู่ข้างแคมเรือข้างละอันคู่กัน ใช้เหนี่ยวด้ามให้พุ้ยน้ำ
- ท่าว่ายน้ำโดยนอนหงายแล้วใช้แขนทั้ง 2 พุ้ยน้ำให้ตัวเลื่อนไป
- เรียกขาคู่สุดท้ายของปูในวงศ์ Portunidae เช่น ปูม้า ปูทะเล ซึ่งปล้องปลายมีลักษณะแบนคล้ายใบพาย
คำกริยา[แก้ไข]
กรรเชียง