กะหลาป๋า

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอินโดนีเซีย Kelapa (ในคำ Sunda Kelapa), จากภาษาซุนดา ᮊᮜᮕ (กลป)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กะ-หฺลา-ป๋า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-lǎa-bpǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-la-pa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.laː˩˩˦.paː˩˩˦/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

กะหลาป๋า

1. (โบราณ) ชื่อเรียกเมืองจาการ์ตาบนเกาะชวาในสมัยโบราณ ซึ่งต่อมาเรียก ปัตตาเวีย และปัจจุบันเป็น จาการ์ตา

คำนาม

กะหลาป๋า

1. หมวกชนิดหนึ่งสานด้วยไม้ไผ่อย่างละเอียด รูปทรงสูง ผู้หญิงนิยมใช้ในเวลาแข่งเรือ มีดอกไม้จีนเสียบ เป็นของเก่าในสมัยต้นรัชกาลที่ 5 ขึ้นไป
2. ขวดแก้วสำหรับใช้ใส่น้ำอบ ทรงกระบอกแปดเหลี่ยม มีสีต่าง ๆ มีจุกแก้ว เถาหนึ่งมี 3 ใบ
3. ชื่อชมพู่พันธุ์หนึ่งของชนิด Syzygium samarangense ผลสีเขียว รสหวาน เป็นพรรณไม้ชวา