กังฉิน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 奸臣 (gang1 cing5, อำมาตย์ทุจริต/ทรยศ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กัง-ฉิน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgang-chǐn
ราชบัณฑิตยสภาkang-chin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaŋ˧.t͡ɕʰin˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

กังฉิน (คำอาการนาม ความกังฉิน)

  1. คดโกง, ไม่ซื่อตรง

คำตรงข้าม[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]