กุ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กุ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gù |
ราชบัณฑิตยสภา | ku | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuʔ˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากชื่อของ กุหลาบ ตฤษณานนท์ (หรือนามปากกา ก.ศ.ร. กุหลาบ) [1][2]
คำกริยา[แก้ไข]
กุ (คำอาการนาม การกุ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กุ
- เรียกกล้วยชนิดหนึ่ง
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Artyasit Srisuwan (2018-11-08), chapter ย้อนตำนาน 'นักกุเรื่อง' และเรื่องอ่านเล่นสะท้อนความเป็น 'คนตลก' ของบุตรชาย ก.ศ.ร. กุหลาบ, in The Matter[1], Bangkok: The Matter, retrieved 2020-03-21
- ↑ ดอกฝน (2017-09-10), chapter แกะปมจินตภาพนาย ก.ศ.ร. กุหลาบแห่งกรุงสยาม สามัญชนผู้หาญกล้า ท้าทายประวัติศาสตร์คนสามัญ, in มติชนออนไลน์[2], Bangkok: มติชน, retrieved 2020-03-21