ก้างขวางคอ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ก้าง-ขฺวาง-คอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâang-kwǎang-kɔɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | kang-khwang-kho | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːŋ˥˩.kʰwaːŋ˩˩˦.kʰɔː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ก้างขวางคอ
- (สำนวน) ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์
- (สำนวน) ผู้ที่กีดขวางทำให้คู่รักจีบกันไม่สะดวก, พูดย่อว่า กขค.
- เขาจะจีบกันเธอก็ไปนั่งเป็นก้างขวางคอเขาอยู่ได้
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (2, อักษรย่อ) กขค.
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 8.