ขงจื๊อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 孔子 (Khóng-chír)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขง-จื๊อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǒng-jʉ́ʉ |
ราชบัณฑิตยสภา | khong-chue | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰoŋ˩˩˦.t͡ɕɯː˦˥/(สัมผัส) |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ขงจื๊อ