ขมัง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขมึง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

(เฉพาะคำนามความหมายที่ 1) ภาษาเขมร ខ្មាន់ (ขฺมาน̍)  ตัดมาจาก ខ្មាន់ធ្នូ (ขฺมาน̍ธฺนู)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ขะ–หฺมัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkà–mǎng
ราชบัณฑิตยสภาkha–mang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰa˨˩.maŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ขมัง

  1. พรานธนู

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ขมัง (คำอาการนาม ความขมัง)

  1. แรง, แข็งขัน
    สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ
    กำสรวลศรีปราชญ์ ฉบับโรงพิมพ์ไท ถนนรองเมือง พ.ศ. ๒๔๖๐