ขมัง
ดูเพิ่ม: ขมึง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
(เฉพาะคำนามความหมายที่ 1) ภาษาเขมร ខ្មាន់ (ขฺมาน̍) ตัดมาจาก ខ្មាន់ធ្នូ (ขฺมาน̍ธฺนู)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขะ–หฺมัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà–mǎng |
ราชบัณฑิตยสภา | kha–mang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.maŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ขมัง
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ขมัง (คำอาการนาม ความขมัง)
- แรง, แข็งขัน
- สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ— กำสรวลศรีปราชญ์ ฉบับโรงพิมพ์ไท ถนนรองเมือง พ.ศ. ๒๔๖๐