ครก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ครัก และ คู่รัก

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡrokᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน คก, ภาษาลาว ຄົກ (ค็ก), ภาษาคำเมือง ᨣᩕᩫ᩠ᨠ (คร็ก), ภาษาเขิน ᨤᩫ᩠ᨠ (ฅ็ก), ภาษาไทลื้อ ᦷᦆᧅ (โฅก), ภาษาไทใหญ่ ၶူၵ်ႉ (ขู๎ก), ภาษาไทใต้คง ᥑᥨᥐ (โฃก), ภาษาไทดำ ꪶꪋꪀ (โจ̱ก), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜀𑜫 (ขุก์) , ภาษาจ้วง gyoek (กลก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kyoek/coek (คลก/ชก)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์คฺรก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkrók
ราชบัณฑิตยสภาkhrok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰrok̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ครก

  1. เครื่องใช้ที่มีลักษณะอย่างหลุมสำหรับตำหรือโขลกด้วยสาก
  2. เครื่องใช้ที่ทำด้วยไม้ทั้งท่อนขนาดใหญ่ ยาวประมาณ 70 เซนติเมตร ขุดเนื้อในออกให้เป็นหลุมลึก สำหรับตำหรือซ้อมข้าวเป็นต้นด้วยสากหรือตะลุมพุก เรียกว่า ครกซ้อมมือ, ถ้าใช้ตำด้วยกระเดื่อง เรียกว่า ครกกระเดื่อง
  3. เรียกขนมที่ทำด้วยแป้งกับกะทิหยอดในภาชนะกระเบื้องหรือโลหะที่ทำเป็นหลุม ๆ ตั้งบนไฟ ว่า ขนมครก
  4. ชื่อปืนใหญ่ขนาดสั้นใช้สำหรับยิงโดยมีวิถีกระสุนโค้งมาก
  5. เครื่องยิงลูกระเบิด มีลำกล้องขนาดใหญ่และสั้น ผิวลำกล้องเป็นเกลียวหรือเรียบก็ได้ บรรจุลูกระเบิดทางปากกระบอก ใช้สำหรับยิงลูกระเบิดโดยมีวิถีกระสุนโค้งมาก

ภาษาชอง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาไทย ครก

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ครก

  1. ครก

คำพ้องความ[แก้ไข]