คอก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คอก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔ̂ɔk
	ราชบัณฑิตยสภา	khok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɔːk̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 牿 (MC kowk); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄອກ (คอก), ภาษาไทดำ ꪁꪮꪀ (ก̱อก), ภาษาไทใหญ่ ၶွၵ်ႈ (ข้อ̂ก), ภาษาพ่าเก ၵွက် (ขอ̂ก์), ภาษาอาหม 𑜁𑜨𑜀𑜫 (ขอ̂ก์), ภาษาแสก กฺ้อก; เป็นไปได้ว่าร่วมรากกับ คุก, ภาษาจ้วง gog (กอก, “คอก”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hog (ฮอก, “คอก”)

คำนาม

คอก

1. ที่ล้อมขังสัตว์บางชนิด เช่น วัว ควาย ม้า หมู
2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) สิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   คอกพยาน

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

คอก

1. (ล้าสมัย) ลักษณะของแขนที่พิการเหยียดตรงไม่ได้ เรียกว่า แขนคอก

ภาษาคำเมือง

คำนาม

คอก

1. คุก, เรือนจำ