ค่ำ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ฅ่ำ
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣamᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาปักษ์ใต้ ขำ, ภาษาอีสาน ค่ำ, ภาษาลาว ຄ່ຳ (ค่ำ), ภาษาคำเมือง ᨤᩴ᩵ᩣ (ฅํ่า), ภาษาไทลื้อ ᦆᧄᧈ (ฅั่ม), ภาษาไทดำ ꪁꪾ꪿ (ก่̱ำ), ภาษาไทขาว ꪅꪝꪾꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၶမ်ႈ (ขั้ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜪 (ขํ), ภาษาจ้วง haemh, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaemh ,ภาษาแสก กฺั้ม
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ค่ำ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kâm |
ราชบัณฑิตยสภา | kham | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰam˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ค่ำ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ค่ำ
คำกริยา[แก้ไข]
ค่ำ
คำประสม[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xam˦˨/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ค่ำ (คำอาการนาม กำค่ำ หรือ ความค่ำ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/am
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- th:เวลา
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง