จาน
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jaan |
ราชบัณฑิตยสภา | chan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕaːn˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | จาร |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีน 盞 (zhǎn); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈານ (จาน), ภาษาเขมร ចាន (จาน)
คำนาม[แก้ไข]
จาน
- ภาชนะรูปแบน ๆ สำหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)
- เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น
- จานเสียง
- เรียกมะเขือชนิดหนึ่ง ว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย
คำลักษณนาม[แก้ไข]
จาน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
จาน (คำอาการนาม การจาน)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
จาน
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ใบ
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ลูก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย