ชัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ชก, ชี๊ก, และ ชุก

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ၸၵ်ႉ (จั๎ก)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ชัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchák
ราชบัณฑิตยสภาchak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงชัค

คำกริยา[แก้ไข]

ชัก (คำอาการนาม การชัก)

  1. (สกรรม) ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ
    ชักว่าว
    ชักรอก
  2. (สกรรม) ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น
    ชักดาบออกจากฝัก
    ชักลิ้นชักโต๊ะ
  3. (สกรรม) ดึงเอามา
    ชักผ้าป่า
    ชักผ้าบังสุกุล
  4. (สกรรม) ดึงออกแล้วดันเข้า
    ชักสูบ
    ชักเข้า
    ชักออก
  5. (สกรรม) นำ
    ชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้าน
  6. (สกรรม) นำเอามาอ้าง, ยกเอามาอ้าง
    ชักตัวอย่าง
  7. (สกรรม) เอาออก, หักออก
    ชักค่าอาหาร
    ชักค่านายหน้า
  8. (สกรรม) ขยายแนวให้ยืดออก
    ชักปีกกา
    ชักกำแพง
  9. (สกรรม) สี
    ชักซอ
  10. (สกรรม) กระตุก
    ชักจ้องหน่อง
  11. (อกรรม) อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ชัก

  1. ค่อนข้าง, เกือบ, เริ่ม
    ชักโกรธ
    ชักหิว