ตกแต่ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

แผลงมาจาก ตบแต่ง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ตก-แต็่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtòk-dtɛ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	tok-taeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tok̚˨˩.tɛŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ตกแต่ง (คำอาการนาม การตกแต่ง)

1. ประดับ, ปรุงจัดให้ดี, ทำให้งาม