ทิศ

ดูเพิ่ม: ทศ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ทิษ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दिश् (ทิศฺ); เทียบภาษาบาลี ทิส

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tít
	ราชบัณฑิตยสภา	thit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰit̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ทิช ทิด ทิต

คำนาม

ทิศ

1. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก เป็นต้น)