ทีน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ทน, ทน., ทัน, ทิน, ทุน, ทุ่น, ทูน, และ ท้น

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ทีน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtiin
ราชบัณฑิตยสภาthin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰiːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ teen (ทีน, วัยรุ่น)

คำนาม[แก้ไข]

ทีน

  1. (ภาษาปาก, สแลง) วัยรุ่น
    เขาเป็นนักร้องขวัญใจวัยทีน

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

แผลงมาจาก ตีน

คำนาม[แก้ไข]

ทีน

  1. (ภาษาปาก, สแลง) ตีน, เท้า
    ระวังหนามตำทีนเวลาเดิน

การใช้[แก้ไข]

ใช้เป็นศัพท์โดด ไม่ใช้ในคำประสม และไม่ได้เป็นคำสุภาพ

อ้างอิง[แก้ไข]