นักบุญ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [näk̚˥.bũn˧]
- คำอ่านภาษาไทย: นัก-บุน
คำนาม[แก้ไข]
นักบุญ
- ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ
- (ศาสนาคริสต์) ผู้ที่ทำความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สำเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก
- ผู้ยินดีในการบุญ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
(2) ผู้ที่ทำความดีไว้มากฯ
- อังกฤษ: saint
(3) ผู้ยินดีในการบุญ
- อังกฤษ: saint