บรรพบุรุษ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
บรรพ + บุรุษ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ ancestor, ancestors
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บัน-พะ-บุ-หฺรุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ban-pá-bù-rùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban-pha-bu-rut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ban˧.pʰa˦˥.bu˨˩.rut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บรรพบุรุษ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ต้นวงศ์ตระกูล
|