บ้านเมือง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
บ้าน + เมือง; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບ້ານເມືອງ (บ้านเมือง), ภาษาคำเมือง ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶᨾᩮᩬᩥᨦ (บ้านเมอิง), ภาษาเขิน ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶᨾᩮᩨ᩠ᨦ (บ้านเมืง), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧃᧉᦵᦙᦲᧂ (บ้านเมีง), ภาษาไทดำ ꪚ꫁ꪱꪙꪹꪣꪉ (บ้านเมง), ภาษาไทใหญ่ ဝၢၼ်ႈမိူင်း (ว้านเมิ๊ง) หรือ မၢၼ်ႈမိူင်း (ม้านเมิ๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥢᥲᥛᥫᥒᥰ (ม้านเม๊อ̂ง); เทียบความหมายตามตัวอักษรของภาษาจีน 國家
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บ้าน-เมือง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâan-mʉʉang |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban-mueang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːn˥˩.mɯa̯ŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บ้านเมือง
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ประเทศชาติ
|
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːn˦˦ʔ.mɯaŋ˧˧/
คำนาม[แก้ไข]
บ้านเมือง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶᨾᩮᩬᩥᨦ (บ้านเมอิง)
หมวดหมู่:
- คำประสมภาษาไทย
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯa̯ŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter