ประธาน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रधान (ปฺรธาน); เทียบภาษาบาลี ปธาน
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-ทาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-taan |
ราชบัณฑิตยสภา | pra-than | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.tʰaːn˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ประทาน |
คำนาม[แก้ไข]
ประธาน
- ตำแหน่งผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม
- ตำแหน่งประธานรัฐสภา
- ตำแหน่งประธานกรรมการ
- เรียกผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม
- ประธานรัฐสภา
- ประธานกรรมการ
- (ไวยากรณ์) ผู้กระทำ
- เด็กวิ่ง เด็ก เป็นประธานของกริยา วิ่ง
- คนกินข้าว คน เป็นประธานของกริยา กิน
- (ศาสนาพุทธ) ความเพียร มี 4 อย่าง คือ 1. สังวรประธาน เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน 2. ปหานประธาน เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว 3. ภาวนาประธาน เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน 4. อนุรักขนาประธาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ประธาน
คำประสม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ภาษาไทย:ไวยากรณ์
- ภาษาไทย:ศาสนาพุทธ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย