ปรุง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาเขมร ប្រុង (บฺรุง, “เตรียม; ทำให้พร้อม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປຸງ (ปุง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ปฺรุง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprung |
ราชบัณฑิตยสภา | prung | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pruŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ปรุง (คำอาการนาม การปรุง)