ปูน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ปูน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpuun
ราชบัณฑิตยสภาpun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/puːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

เทียบภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *kapur หรือภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *knpur

คำนาม[แก้ไข]

ปูน

  1. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว
  2. ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง
    ป้ายปูน
    ปูนกัดปาก
  3. ปูนขาว
    ฉาบน้ำปูน
  4. ปูนซีเมนต์
    เทปูน
    โบกปูน
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປູນ (ปูน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร)

คำนาม[แก้ไข]

ปูน

  1. คราว, รุ่น
    คนมีอายุปูนพ่อปูนแม่

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປຸນ (ปุน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร) หรือ ᨸᩪᩁ (ปูร), ภาษาเขิน ᨸᩩᩁ (ปุร)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ปูน

  1. เทียบ, เทียม, ปาน, เปรียบ, เพียง
    อายุปูนนี้แล้ว

รากศัพท์ 4[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ปูน (คำอาการนาม การปูน)

  1. แจก, ปัน, ให้

รากศัพท์ 5[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ปูน

  1. เถาวัลย์ปูน