ป้อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ปอง, ปอฺง, และ ป่อง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ไม่ทราบรากศัพท์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ป็้อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpɔ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาpong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɔŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ป้อง (คำอาการนาม การป้อง)

  1. บังเพื่อกักหรือกั้นไว้

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • ลาว: ປ້ອງ (ป้อง)