จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E1C, ผ
THAI CHARACTER PHO PHUNG

[U+0E1B]
Thai
[U+0E1D]
ดูเพิ่ม: ผ., ผิ, ผี, ผุ, ผู่, และ ผู้

ภาษาร่วม[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /pʰ/

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (รหัสมอร์ส) --.-
  • (อักษรเบรลล์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ผอผอ-พึ่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔ̌ɔpɔ̌ɔ-pʉ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาphopho-phueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔː˩˩˦/(สัมผัส)/pʰɔː˩˩˦.pʰɯŋ˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงผ.

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะตัวที่ 28 เรียกว่าผึ้ง เป็นอักษรสูง

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ผอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔ̌ɔ
ราชบัณฑิตยสภาpho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔː˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงผ.

คำกริยา[แก้ไข]

  1. อักษรย่อของ ผ่าน (ใช้ในการประเมินผลการศึกษา)