ผัง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ผัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǎng |
ราชบัณฑิตยสภา | phang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜັງ (ผัง), ภาษาคำเมือง ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาเขิน ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาไทใหญ่ ၽင် (ผัง)
คำนาม[แก้ไข]
ผัง
- ไม้สำหรับถ่างผ้าที่ทอให้ตึง ปลายทั้ง 2 มีเข็มสำหรับเสียบที่ริมผ้า
- ไม้หรือเส้นแบบสำหรับเป็นแบบขุดหลุมเสาปลูกเรือน
- พื้นที่ราบ
- ระดับพื้นที่
- แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากสิ่งต่าง ๆ เช่น ตึก เรือน, แผนผัง ก็ว่า
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ผัง