ผัง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ผง, ผิง, ผึ่ง, และ ผึ้ง

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ผัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpǎng
ราชบัณฑิตยสภาphang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaŋ˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜັງ (ผัง), ภาษาคำเมือง ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาเขิน ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาไทใหญ่ ၽင် (ผัง)

คำนาม[แก้ไข]

ผัง

  1. ไม้สำหรับถ่างผ้าที่ทอให้ตึง ปลายทั้ง 2 มีเข็มสำหรับเสียบที่ริมผ้า
  2. ไม้หรือเส้นแบบสำหรับเป็นแบบขุดหลุมเสาปลูกเรือน
  3. พื้นที่ราบ
  4. ระดับพื้นที่
  5. แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากสิ่งต่าง ๆ เช่น ตึก เรือน, แผนผัง ก็ว่า

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ผัง

  1. เข้มแข็ง, รวดเร็ว
    ผายผัง