พหุพจน์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พหูพจน์

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต बहुवचन (พหุวจน) หรือภาษาบาลี พหุวจน; เหมือนกับ พหุ +‎ พจน์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พะ-หุ-พด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-hù-pót
ราชบัณฑิตยสภาpha-hu-phot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.hu˨˩.pʰot̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พหุพจน์

  1. (ไวยากรณ์, พบได้ยาก) อีกรูปหนึ่งของ พหูพจน์