ฟา

ดูเพิ่ม: ฟ้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ fa (ฟา, “โน้ตดนตรี ฟา”), ตัดมาจากภาษาละติน famuli (ฟามูลี, “คนรับใช้, คนใกล้ชิด”), นำมาจากบทกวี Mira gestorum famuli tuorum

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฟา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	faa
	ราชบัณฑิตยสภา	fa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/faː˧/(สัมผัส)

คำนาม

โน้ตดนตรี ฟา

ฟา

1. (ดนตรี) โน้ตตัวที่สี่ในสเกลซีเมเจอร์ มีสัญลักษณ์ว่า F

ดูเพิ่ม

• (โน้ตดนตรีพื้นฐาน): โด, เร, มี, ซอล, ลา, ที/ซี, ดับเบิลแฟลต, แฟลต, เนเชอรัล, ชาร์ป, ดับเบิลชาร์ป, ตัวกลม, ตัวขาว, ตัวดำ, ตัวเขบ็ต, ตัวหยุด, กุญแจซอล, กุญแจฟา, กุญแจโด, บันไดเสียง, เมเจอร์, ไมเนอร์, คอร์ด

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼᩣ (ฟา) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง faz (ฟา-ผ้าห่ม)

คำนาม

ฟา ผ้าห่ม