มห
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี มห (“ใหญ่”) ลดรูปจาก มหา
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] มะ-หะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | má-hà- |
ราชบัณฑิตยสภา | ma-ha- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ma˦˥.ha˨˩./ |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
มห
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | มอ-หอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔɔ-hɔ̌ɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | mo-ho | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔː˧.hɔː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
มห
- อักษรย่อของ มุกดาหาร
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
มห
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- อักษรย่อภาษาไทย
- th:จังหวัดในไทย
- รูปผันภาษาบาลี
- รูปผันคำคุณศัพท์ภาษาบาลี