มัคคุเทศก์

ภาษาไทย[แก้ไข]

มัคคะ +‎ อุเทศ +‎ ก (“ผู้, ผู้ทำ”)

การแบ่งพยางค์		มัก-คุ-เทด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mák-kú-têet
	ราชบัณฑิตยสภา	mak-khu-thet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mak̚˦˥.kʰu˦˥.tʰeːt̚˥˩/^{(สัมผัส)}

มัคคุเทศก์ (คำลักษณนาม คน)