มั่ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: มัว และ มฺีว

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ไม่ทราบรากศัพท์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์มั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmûua
ราชบัณฑิตยสภาmua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mua̯˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

มั่ว (คำอาการนาม การมั่ว)

  1. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

มั่ว (คำอาการนาม ความมั่ว)

  1. ปะปนกันจนแยกไม่ออก
    วางของมั่วไปหมด
  2. (ภาษาปาก) ไร้สาระ ไร้ความ หรือโม้
    เด็กดื้อชอบพูดมั่วกันไปกันมา