รงกุ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต रङ्कु (รงฺกุ, “สัตว์จำพวกกวางหรือแอนทิโลปชนิดหนึ่ง”)[1], จากภาษาบาลี รงฺกุ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | รง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rong |
ราชบัณฑิตยสภา | rong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /roŋ˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | รง รงค์ |
คำนาม[แก้ไข]
รงกุ์
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ रङ्कु (raGku) spokensanskrit.de
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/oŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌ุ์
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ภาษาไทย:สัตว์