ว
|
ภาษาร่วม[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /w-/
- (พยัญชนะควบ) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-w-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-w/, [-ʊ̯]
ตัวอักษร[แก้ไข]
ว
- พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /w/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ʍ/, /v/, /ʋ/, /ⱱ/
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | วอ | วอ-แหฺวน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɔɔ | wɔɔ-wɛ̌ɛn |
ราชบัณฑิตยสภา | wo | wo-waen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɔː˧/(สัมผัส) | /wɔː˧.wɛːn˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
ตัวอักษร[แก้ไข]
ว
- พยัญชนะตัวที่ 37 เรียกว่า ว แหวน เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้นและใช้เป็นตัวสะกดในมาตราเกอวหรือแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว
การใช้[แก้ไข]
- สามารถใช้ประกอบกับ ◌ั เป็นสระ อัว อัวะ ที่ไม่มีตัวสะกด, ถ้าสระ อัว มีตัวสะกด ใช้เฉพาะ ว
- โบราณใช้ วว เป็นสระ อัว ที่ไม่มีตัวสะกด
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- บล็อก Thai
- อักขระอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาร่วมที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาร่วม
- ตัวอักษรภาษาร่วม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- ตัวอักษรภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter