สว่าง

ดูเพิ่ม: สวาง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง) หรือเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง), សិវាង (สิวาง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស្វាង (สฺวาง), ภาษาลาว ສະຫວ່າງ (สะหว่าง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-หฺว่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-wàang
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-wang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.waːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

สว่าง (คำอาการนาม ความสว่าง)

1. ระยะเวลาฟ้าสาง, ระยะเวลาเมื่อรุ่งอรุณ

   สว่างแล้ว

2. กระจ่าง, มีแสงมาก

   แสงไฟสว่าง

   แสงจันทร์สว่าง

3. แจ้ง, รู้แจ้ง

   ปัญญาสว่าง

4. หายจากความหลงผิด

   หูตาสว่าง

5. โล่ง, ปลอดโปร่ง

   สว่างอก

   สว่างใจ

6. หายง่วง ในคำว่า ตาสว่าง

คำประสม

• ตาสว่าง
• ปากสว่าง
• รุ่งสว่าง
• สว่างไสว
• แสงสว่าง
• หน้าสว่าง
• หูตาสว่าง