สัตว์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สตูว์ และ สัตว

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्त्व (สตฺตฺว); เทียบภาษาบาลี สตฺต; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສັດ (สัด), ภาษาไทดำ ꪎꪰꪒ (สัด)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt
ราชบัณฑิตยสภาsat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม[แก้ไข]

สัตว์ (คำลักษณนาม ตัว or ชนิด)

  1. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง
  2. ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง สัตว์ที่ไม่ใช่คน, เดรัจฉาน

คำพ้องความ[แก้ไข]

สิ่งมีชีวิต

คำประสม[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

สัตว์

  1. (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย, ล่วงเกิน) มาก, ยิ่ง
    น่ารักสัตว์
    ฮาสัตว์
    ร้อนสัตว์

คำอุทาน[แก้ไข]

สัตว์

  1. (ภาษาปาก, หยาบคาย, สแลง, ล่วงเกิน) (อี~, ไอ้~) เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความโกรธ ดูถูก ไม่พอใจ ไม่พึงปรารถนา ขยะแขยง ตกใจ ไม่ยอมรับ หรือประหลาดใจ