สันติ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี สนฺติ; เทียบภาษาสันสกฤต शान्ति (ศานฺติ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສັນຕິ (สันติ), ภาษาคำเมือง ᩈᩢᨶ᩠ᨲᩥ (สันติ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สัน-ติ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎn-dtì |
ราชบัณฑิตยสภา | san-ti | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /san˩˩˦.tiʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สันติ
- ความสงบ
- เราควรอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
สันติ (คำอาการนาม ความสันติ)