สึก
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สึก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉ̀k |
ราชบัณฑิตยสภา | suek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ศึก |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก)
คำกริยา[แก้ไข]
สึก (คำอาการนาม การสึก)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาไทลื้อ ᦉᦹᧅ (สืก)
คำกริยา[แก้ไข]
สึก (คำอาการนาม การสึก)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
สึก
- ใช้เฉพาะใน รู้สึก: การรู้ตัว, การระลึกได้, การจำได้, มักใช้ควบกับคำ รู้ เป็น รู้สึก และแผลงว่า สำนึก ก็มี
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
สึก
- รูปที่เลิกใช้ของ ศึก
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯk̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำนามภาษาไทย
- Language code missing/only used in
- รูปที่เลิกใช้ภาษาไทย