อักษรสูง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์[แก้ไข]

อักษร +‎ สูง

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อัก-สอน-สูง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงàk-sɔ̌ɔn-sǔung
ราชบัณฑิตยสภาak-son-sung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔak̚˨˩.sɔːn˩˩˦.suːŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อักษรสูง

  1. พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ผันได้ 3 เสียง มี 2 รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ ◌่ เป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ◌้ เป็นเสียงโทเช่น ขา ข่า ข้า คำตายพื้นเสียงเป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ◌้ เป็นเสียงโทเช่น ขะ ข้ะ มี 11 ตัว คือ