อาชญา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต आज्ञा (อาชฺญา, อำนาจ, บังคับ); เทียบภาษาบาลี อาณา

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
อาด-ยาอาด-ชะ-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงàat-yaaàat-chá-yaa
ราชบัณฑิตยสภาat-yaat-cha-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔaːt̚˨˩.jaː˧/(สัมผัส)/ʔaːt̚˨˩.t͡ɕʰa˦˥.jaː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อาชญา

  1. อำนาจ
  2. โทษ (มักใช้สำหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย)
    พระราชอาชญา
  3. (กฎหมาย, โบราณ) คดีที่เกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า คดีอาชญา หรือ ความอาชญา, คู่กับ ความแพ่ง ซึ่งไม่เกี่ยวด้วยโทษหลวง เช่นความมรดก
  4. (โบราณ) ศาลที่ชำระความเกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า ศาลอาชญา คู่กับ ศาลแพ่ง ซึ่งชำระความแพ่ง