อารมณ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี อารมฺมณ (“พื้นฐาน, สิ่งค้ำจุน, รากฐาน; เหตุ, ที่มา, ปัจจัย”); เทียบภาษาสันสกฤต आलम्बन (อาลมฺพน, “ฐาน, พื้นฐาน”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อา-รม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-rom |
ราชบัณฑิตยสภา | a-rom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.rom˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
อารมณ์
- สิ่งที่ยึดหน่วงจิตโดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ
- รูปเป็นอารมณ์ของตา
- เสียงเป็นอารมณ์ของหู
- เครื่องยึดถือเป็นจริงเป็นจัง
- เรื่องนี้อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย
- ความรู้สึกทางใจที่เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งเร้า
- อารมณ์รัก
- อารมณ์โกรธ
- อารมณ์ดี
- อารมณ์ร้าย
- อัธยาศัย, ปรกตินิสัย
- อารมณ์ขัน
- อารมณ์เยือกเย็น
- อารมณ์ร้อน
- ความรู้สึก
- อารมณ์ค้าง
- ใส่อารมณ์
- ความรู้สึกซึ่งมักใช้ไปในทางกามารมณ์
- อารมณ์เปลี่ยว
- เกิดอารมณ์
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ความรู้สึก): อาเวค
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
สภาพความรู้สึก, ภาวะทางใจ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
อารมณ์
คำประสม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/om
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเขมร/t+
- จีนกลาง terms with non-redundant manual transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/t+
- อังกฤษ translations
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย