อุปโภค

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต उपभोग (อุปโภค) หรือภาษาบาลี อุปโภค

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อุ-ปะ-โพกอุบ-ปะ-โพก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงù-bpà-pôokùp-bpà-pôok
ราชบัณฑิตยสภาu-pa-phokup-pa-phok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔu˨˩.pa˨˩.pʰoːk̚˥˩/(สัมผัส)/ʔup̚˨˩.pa˨˩.pʰoːk̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

อุปโภค (คำอาการนาม การอุปโภค)

  1. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

อุปโภค

  1. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค