อุ้ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อง, อัง, อิง, อึง, อึ้ง, อ่ง, และ อ้ง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ဢူင်ႈ (อู้ง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อุ้ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงûng
ราชบัณฑิตยสภาung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔuŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อุ้ง

  1. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า

คำประสม[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]