เกสร
ดูเพิ่ม: เกสรี
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้, สะกดผิด) เกษร
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร កេសរ (เกสร), จากภาษาสันสกฤต केसर (เกสร, “บุนนาค; ขนสร้อยคอสิงโต”) หรือภาษาบาลี เกสร
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เก-สอน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gee-sɔ̌ɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | ke-son | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˧.sɔːn˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เกสร
- ส่วนในของดอกไม้โดยมากเป็นเส้น ๆ เช่น เกสรบัว
- เรณูหรือผงเหลืองที่มีอยู่ในดอกไม้ ติดอยู่กับก้านเกสรก็มี ติดกับเมล็ดเกาะอยู่กับดอกก็มี
- ส่วนสืบพันธุ์ของดอกไม้
- (ร้อยกรอง) ขนสร้อยคอสิงโต
- — มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาพน
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำใกล้เคียง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้