เคาะ

ดูเพิ่ม: เค๋าะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เคาะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔ́
	ราชบัณฑิตยสภา	kho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɔʔ˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนเก่า 叩 (OC *kʰoːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄາະ (เคาะ) หรือ ໂຄະ (โคะ)

คำกริยา

เคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)

1. ใช้อวัยวะมีมือเป็นต้นกระทบเบา ๆ

   เคาะจังหวะ

   เคาะบุหรี่

2. ใช้มือหรือวัตถุงอ ๆ ตีหรือทุบให้เกิดเสียงเป็นต้น

   เคาะประตู

   เคาะระฆัง

   เคาะตัวถังรถ

คำแปลภาษาอื่น

ตีหรือทุบให้เกิดเสียง

• ไทดำ: ꪔ꪿ꪮꪥ (blt) (ต่อย)
• ไทใหญ่: တွႆႇ (shn) (ต่อ̂ย)
• ลาว: ເຄາະ (lo) (เคาะ)
• อังกฤษ: knock (en) (น็อค)

รากศัพท์ 2

คำกริยา

เคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)

1. พูดเย้าแหย่

คำกริยาวิเศษณ์

เคาะ

1. เลียบเคียง

   พูดเคาะ

รากศัพท์ 3

มาจากการเคาะโต๊ะด้วยค้อนในการประมูล

คำกริยา

เคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)

1. (ภาษาปาก, สแลง) ตัดสินใจขั้นสุดท้าย, อนุมัติ

   โครงการอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรประจำปีนี้ กรรมการส่วนใหญ่ก็เห็นชอบแล้ว แต่ท่านประธานยังไม่เคาะ

   เคาะแล้ว! อัตราใหม่ค่าจ้างขั้นต่ำ เพิ่มทุกจังหวัด 5-22 บาท

รากศัพท์ 4

คำกริยา

เคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)

1. (ภาษาปาก, สแลง) งดออกความเห็น

   เรื่องหัวหน้าไปยุ่งกับเลขา ฉันขอเคาะ ไม่อยากวิจารณ์