เงื่อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เงือน

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เงื่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngʉ̂ʉan
ราชบัณฑิตยสภาnguean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɯa̯n˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩮᩬᩥ᩵ᩁ (เงอิ่ร), ภาษาลาว ເງື່ອນ (เงื่อน), ภาษาไทใหญ่ ငိူၼ်ႈ (เงิ้น)

คำนาม[แก้ไข]

เงื่อน

  1. เชือกหรือเส้นด้ายเป็นต้นที่ผูกกันเป็นปม
    เงื่อนกระทก, เงื่อนกระตุก
    เงื่อนที่ผูกแล้วกระตุกออกได้ง่าย
    เงื่อนตาย
    เงื่อนที่ผูกแล้วแก้ยาก
    เงื่อนเป็น
    เงื่อนที่ผูกแล้วแก้ง่าย

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เงื่อน

  1. (ร้อยกรอง) เหมือน
    เขี้ยวโง้งเงื่อนงาคชกรรม
    (คำพากย์)