เจ๊ก
ดูเพิ่ม: เจ̄ก
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 叔 (chek, “อา (น้องของพ่อ)”) [1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เจ็๊ก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jék |
| ราชบัณฑิตยสภา | chek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕek̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เจ๊ก