เฉย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ไม่ทราบรากศัพท์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เฉยเฉิ็ย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchə̌əichə̌i
ราชบัณฑิตยสภาchoeichoei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰɤːj˩˩˦/(สัมผัส)/t͡ɕʰɤj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เฉย (คำอาการนาม การเฉย)

  1. แสดงอาการเป็นปรกติไม่สนใจไยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ที่ประสบ
    ถูกด่าว่า ก็เฉย

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เฉย (คำอาการนาม ความเฉย)

  1. นิ่งอยู่ไม่แสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งออกมา
    นอนเฉย

ดูเพิ่ม[แก้ไข]