เธอ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เทอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtəə
ราชบัณฑิตยสภาthoe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɤː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

คำสรรพนาม[แก้ไข]

เธอ

  1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย มักใช้ในระหว่างเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน หรือใช้กับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่า เช่นครูพูดกับศิษย์ เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2
  2. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง ใช้กับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่าด้วยความยกย่องหรือเอ็นดูเป็นต้น เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3
ดูเพิ่ม[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

แผลงมาจาก (พระมหากษัตริย์)

คำนาม[แก้ไข]

เธอ

  1. คำเติมท้ายคำนำพระนามเจ้านายที่แสดงความสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์
    สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ
    สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ
    สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ
    พระเจ้าหลานเธอ