เบา

ดูเพิ่ม: เบ้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.bawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ภาษาลาว ເບົາ (เบ็า), ภาษาไทลื้อ ᦢᧁ (เบา), ภาษาเขิน ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ภาษาไทใหญ่ မဝ် (มว) หรือ ဝဝ် (วว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥝ (เมา), ภาษาอาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์), ภาษาจ้วง mbaeu, ภาษาจ้วงแบบหนง mbaeu, ภาษาแสก เว๋า

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เบา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bao
	ราชบัณฑิตยสภา	bao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baw˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

เบา (คำอาการนาม ความเบา)

1. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก
2. ย่อมเยา

   เบาราคา

3. ค่อย, ค่อย ๆ

   เสียงเบา

   เดินเบา ๆ

4. ทุเลา

   ไข้เบาลง

5. ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง

   เบารถ

   เบาฝีจักร

6. ที่ให้ผลเร็ว

   ข้าวเบา

7. (การคอมพิวเตอร์) ที่ใช้พื้นที่เก็บข้อมูลน้อย

คำนาม

เบา

1. (ล้าสมัย) เยี่ยว

คำกริยา

เบา (คำอาการนาม การเบา)

1. (ล้าสมัย) ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว