เหยี่ยว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 鷂 (MC yewH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง yiuh
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เหฺยี่ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yìao |
| ราชบัณฑิตยสภา | yiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jia̯w˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เหยี่ยว