เอกสิทธิ์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เอก +‎ สิทธิ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ privilege

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เอก-กะ-สิด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงèek-gà-sìt
ราชบัณฑิตยสภาek-ka-sit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔeːk̚˨˩.ka˨˩.sit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เอกสิทธิ์

  1. สิทธิพิเศษที่ให้แก่บุคคลโดยเฉพาะ