แปลง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | แปฺลง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplɛɛng |
| ราชบัณฑิตยสภา | plaeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plɛːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ไม่ทราบรากศัพท์
คำนาม[แก้ไข]
แปลง
- ที่โล่งแห่งหนึ่ง ๆ
- คล้องช้างกลางแปลง
- พื้นที่ที่กำหนดไว้แห่งหนึ่ง ๆ
- (ล้าสมัย) ที่เป็นแอ่งมีโคลนเลนซึ่งคนหรือสัตว์ทำขึ้น
- แปลงหมู
- แปลงควาย
คำลักษณนาม[แก้ไข]
แปลง
- เรียกพื้นที่ที่กำหนดไว้
- นา 2 แปลง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩖᩯᨦ (ปแลง) หรือ ᨸᩯ᩠ᨦ (แปง), ภาษาลาว ແປງ (แปง), ภาษาเขิน ᨸᩯ᩠ᨦ (แปง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦔᧂ (แปง)
คำกริยา[แก้ไข]
แปลง (คำอาการนาม การแปลง)
- (สกรรม) เปลี่ยนสิ่งเดิมให้ผิดแปลกออกไป
- (สกรรม) เปลี่ยนรูปทั้งหมดให้กลายเป็นอีกรูปหนึ่ง
- (สกรรม) เปลี่ยนจากรูปเดิมแต่บางส่วน
- (สกรรม) เปลี่ยนจากรูปเดิมโดยแก้ไขเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
- (สกรรม) ทำ
- แปลงขวัญ
- (สกรรม, ไวยากรณ์, ภาษาศาสตร์) สร้างคำโดยการเปลี่ยนรากศัพท์ของอีกคำหนึ่งหรือโดยการเพิ่มหน่วยคำเติม เช่น อุปสรรคหรือปัจจัย
- แปลงคำ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛːŋ˨˦/
คำกริยา[แก้ไข]
แปลง (คำอาการนาม การแปลง)
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
แปลง (คำอาการนาม ก่านแปลง)
- แผลง
- แปลงศร
- แผลงศร
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ไม่ทราบรากศัพท์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย:ไวยากรณ์
- ภาษาไทย:ภาษาศาสตร์
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำกริยาภาษาปักษ์ใต้
- ศัพท์ภาษาปักษ์ใต้ที่มีตัวอย่างการใช้
- การร้องขอความสนใจเกี่ยวกับภาษาปักษ์ใต้
- attention lacking explanation